Polana Kołowska to jedna z najpiękniejszych polan sąsiadujących z obszarem leśnym Puszczy Bukowej. Z wiodącej przez nią drogi Kołowskiej rozpościera się wyjątkowy widok na położoną poniżej Polanę Binowską. Pokrywające polanę pola uprawne rozkwitły w tym roku tysiącami maków i chabrów czyniąc to miejsce idealnym do krótkiego odpoczynku na rowerowej wyprawie.

Na początek sprawy praktyczne:

Przedstawiona propozycja wyprawy wymagać będzie od nas posiadania roweru przystosowanego do poruszania się po terenie. Modelem z szosowym ogumieniem nie poradzimy sobie raczej na licznych podjazdach, brukowanych czy podmokłych fragmentach dróg. Ze względów bezpieczeństwa dobrze będzie posiadać kask rowerowy. Nie zapomnijmy również o środkach odstraszających komary i kleszcze, zabraniu czegoś do przegryzienia i koniecznie wody lub innego napoju - zwłaszcza w upalny dzień. Mamy nadzieję, że nikt nie zagubi się w leśnych ostępach. Jeśli jednak tak się zdarzy warto zapamiętać załączoną tu zasadę lokalizacji w lesie.

Warto również zainstalować w telefonie aplikację mobilną Banku Danych o Lasach.

Dla rowerzystów preferujących tradycyjne metody orientacji w terenie załączamy mapę (fagment mapy Szczeciński Park Krajobrazowy Puszcza Bukowa autorstwa Edwarda Zadorskiego i Edwarda Mich - DTP system Kozienice). Uwaga - w opisie szlaku znajdują się odniesienia do umieszczonego na mapie oznakowania turystycznego w postaci kamiennych drogowskazów. Warto zatem mieć ją przy sobie.

Długość proponowanej trasy - około 20 km.

Eskapadę proponowaną w tym odcinku "Rowerowego przewodnika po zakątkach Puszczy Bukowej" zalecamy rozpocząć u podnóża Drogi Górskiej (przy Rodzinnych Ogrodach Działkowych Puszcza przy ulicy Chłopskiej w Klęskowie). Droga Górska (utwardzona nawierzchnią szutrową) wije się grzbietami wzniesień bukowych, stąd też podjazd wymagać będzie od nas lekkiego wysiłku. Droga ta ten uznawana jest za jeden z najbardziej malowniczych puszczańskich szlaków. Jest wyłączona z ruchu pojazdami silnikowymi (za wyjątkami dopuszczonymi art. 29 ustawy o lasach). Podjazd Drogą Górską doprowadzi nas do asfaltowej Drogi Kołowskiej (uwaga - droga publiczna z niekiedy intensywnym ruchem samochodowym), przy której możemy odpocząć w miejscu postoju pojazdów „Serce Puszczy” (możliwość zorganizowania ogniska). Po złapaniu oddechu ruszamy dalej Drogą Kołowską w kierunku miejscowości Kołowo. To najwyżej zlokalizowana wieś Pobrzeża Szczecińskiego (wys. 130–135 m n.p.m.). Jej usytuowanie otwiera horyzont dając przy ładnej pogodzie wspomniane i niezapomniane wrażenia 😊.

Aby zjechać z utartego, asfaltowego szlaku proponujemy przejazd Królewskim Brukiem (skręcamy w lewo w kierunku dobrze widocznego maszu ośrodka radiowo-telewizyjnego na Lisicy). Królewski Bruk (drogą brukowana) rozpoczyna się mniej więcej na wysokości masztu i tym razem biegnie w dół (na niektórych fragmentach stromo), co pozwoli nam trochę odetchnąć. Zachowajmy zatem ostrożność podczas zjazdu, szczególnie gdy kamienna nawierzchnia jest mokra. Krajobraz wokół nas przecinać będą liczne wąwozy i przy dużej prędkości zjazd może okazać się niebezpieczny. Dojeżdżamy do rozwidelnia dróg (bruk odbija lekko w lewo), a my przy kamiennym drogowskazie nr 30 kierujemy się na wprost do kolejnego głazu o numerze 29. Przy nim zjeżdżamy w prawo na czerwony szlak i brukowaną Lisią Drogą przemieszczamy się do kamienia nr 31. Na rozwidleniu przy kamieniu skręcamy w prawo na żółty szlak (im. Bolesława Krzywoustego) – Drogą Kirą udając się do kolejnego malowniczego miejsca odpoczynku przy Lisim Potoku, zwanego Lwią Paszczą (aby tu dotrzeć zjeżdżamy z bruku w prawo w kierunku widocznej wiaty i ławostołów). Tu również jest możliwość rozpalenia ogniska. Drogi brukowane, którymi będziemy się przemieszczać posiadają na niektórych fragmentach koleiny, w których po opadach deszczu mogą tworzyć się błotniste kałuże.

Przy przepuście zauważymy na pewno tajemniczą kamienną obudowę z rdzawym nalotem na brzegach umocnienia. To pozostałości po istniejącym tu w XIX wieku turystycznym zakątku zwanym Źródłem Gene lub Lwią Paszczą.

Spośród wszystkich uroczysk rozsianych po terenie puszczy to jedno szczególnie urzeka swym pięknem. W malowniczej Dolinie Lisiego Potoku tuż przy drodze zwanej Kirą bije źródełko ukryte przed laty (1893 r.) w pysku żeliwnego lwa, którego dziś przez czyjąś chciwość próżno niestety szukać. Pozostało po nim tylko wspomnienie pieczołowicie przywoływane przez wędrowców i miłośników puszczy pamiętających jego istnienie. Dziś wypływająca woda ścieka z betonowej podstawy, w której osadzona była głowa lwa gromadząc się w zastoisku poniżej, aby później leniwie podążyć dalej. Ciekawa jest barwa osadzającego się nalotu będąca świadectwem obecności bakterii żelazistych (bakterie redukujące żelazo (z Fe³⁺ do Fe²⁺) w warunkach beztlenowych).

Inna nazwa źródełka - Źródło Gené, wywodzi się od nazwiska Carla Ludwiga Gené - nadleśniczego gospodarującego w puszczy od 1863 roku, miłośnika puszczy, protoplasty Ogrodu Dendrologicznego w Glinnej.

Nie ma to jak posiłek w pięknych okolicznościach przyrody😊 Skorzystajmy zatem z miejsca odpoczynku i ruszajmy dalej powracając na żółty szlak i skręcając w prawo. Przed nami spory podjazd brukiem do kamienia nr 32. Dalsza podróż od kamienia może mieć dwa warianty:

- pierwszy - łatwiejszy - wjeżdżamy w polną drogę, wzdłuż której rosną dęby i mijając zabudowania dojeżdżamy nią do asfaltu w Kołowie (tu skręcamy w prawo i dalej asfaltem prosto do Serca Puszczy i Drogi Górskiej)

- drugi - trudniejszy dla poszukiwaczy przygód - przy kamieniu nr 32 skręcamy w prawo za oznakowaniem szlaku. Będziemy musieli pokonać fragmenty leśnych dróg (częściowo pokrytych roślinnością zielną, częściowo gruntowych a częściowo podmokłych więc bądźmy czujni). Na tym fragmencie jest również stromy zjazd i równie stromy podjazd (który chyba mało kto jest w stanie dać radę pokonać rowerem). Ja nie daje rady więc podprowadzam 😊. Decydując się na ten wariant wypatrujmy oznakowania żółtego szalku na pniach drzew. Po przedarciu się przez gęstwinę docieramy z powrotem do Królewskiego Bruku i skręcamy w lewo. Mijamy ponownie maszt na Lisicy i dojeżdżając do asfaltu Drogi Kołowskiej skręcamy w prawo, powracając do punktu, z którego startowaliśmy (poprzez Serce Puszczy i Drogę Górską do Klęskowa).

Prosimy pamiątać o ewentualnych pracach z zakresu gospodarki leśnej, które mogą być prowadzone na terenie Puszczy Bukowej. Prosimy o niewchodzenie na powierzchnie oznakowane tablicami ostrzegawczymi.

Regulamin udostępniania miejsc postoju pojazdów będących w zarządzie Nadleśnictwa Gryfino

Regulamin udostęnia miejsc odpoczynku będących w zarządzie Nadleśnictwa Gryfino